Make a Wish ทำจมูก

 

 
มีความฝันมากมายบนโลกใบนี้ หลายคนทำให้ความฝันกลายเป็นความจริงขึ้นมาได้ ในขณะที่บางคนได้เพียงฝันค้าง หรือต้องใช้ความพยายามจนแทบจะท้อกว่าจะคว้าฝันนั้นมาไว้ในมือได้ นอกจากนั้นยังมีบางคนที่แม้จะมั่นใจในความสามารถของตัวเองแค่ไหนแต่ก็ยังขาดความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเองเมื่อเจอกับสายตาที่มองมาก็ไม่สามารถที่จะทำได้ดีอย่างที่หวังไว้ มีใครบางคนเคยพูดไว้ว่าแม้จะมีความสามารถเพียงใดแต่ก็ยังต้องอาศัยใบเบิกทางช่วยบ้างอยู่ดี และความสวย ความน่ามองก็คือใบเบิกทางชั้นดีชนิดหนึ่งนั่นเอง

เราก็เป็นคนหนึ่งที่ต้องการมีใบเบิกทางนั้นติดตัวบ้าง ในฐานะคนที่มีความฝันที่จะทำงานร่วมกับคนมากมาย หวังไว้ว่าจะได้ทำงานเพื่อการช่วยเหลือผู้คน การพบปะผู้คนย่อมต้องสร้างความประทับใจทีดีให้แก่ผู้ที่ได้พบกันเพื่อให้เรื่องราวต่อจากนั้นเต็มไปด้วยสิ่งดีๆตามมา

 
มาเข้าสู่โหมดปกติกันดีกว่าค่ะ หากถามว่าตัวเองอยากเปลี่ยนแปลงอะไร หากต้องเลือกระหว่างตากับจมูกโดยส่วนตัวแล้วอยากศัลยกรรมจมูกมากกว่า เพราะตอนนี้ยังอยากคงความเป็นสาวหมวยของตัวเองไว้ ส่วนสาเหตุส่วนลึกจากใจนอกจากในย่อหน้าข้างบนแล้วที่อยากเปลี่ยนแปลงก็คงจะปฏิเสธไม่ได้ว่าอยากสวยขึ้นค่ะ!! ฮ่าฮ่า ก่อนเล่าเรื่องราวต่างๆที่เจอขอระบายก่อนเลยว่า “เจ็บปวดค่ะ!”
 
จะไม่ให้เจ็บได้อย่างไรล่ะคะ เจอมาหลายดอกจริงๆ..
 
ตอนเด็กๆนี่ต้องขอออกตัวก่อนเลยว่าเป็นเด็กน่ารักค่ะ (น่านนน.. ช่างกล้า) พูดจริงๆนะคะ ใครๆก็เอ็นดู แต่ไม่รู้ว่าตอนโตขึ้นมาไปทานอะไรผิดหรือไปพลาดที่ตรงไหนหน้าตาถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ ลุงข้างบ้านที่เคยเอ็นดูเรามากๆตอนเด็กๆเจอก็ชมน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ ผ่านไปเกือบสิบปีได้มาเจอกันอีกทีลุงคนเดิมของหนูกลับทักว่าทำไมโตมาแล้วไม่เห็นน่ารักเหมือนเดิมเลย ..เล่าแล้วก็เจ็บปวดแต่ยังไม่พอ ขอเรื่องนี้อีก เรื่องนี้นี่ได้ยินมาจากปากเพื่อนสนิทกันเลยค่ะ คือตอนม.ต้นไปถ่ายรูปสติ๊กเกอร์กับเพื่อนแล้วก็มีรุ่นพี่มาเห็นรูปเราค่ะ บอกน่ารัก(..อีกแล้ว)ให้เพื่อนช่วยชี้ให้ดู พอเห็นตัวจริงรุ่นพี่คนนั้นก็อาการแบบว่านี่คนละคนกับในรูปแล้ว เพื่อนน่ารักมากก็อุตส่าห์แก้ต่างให้ว่าตอนนั้นเราคงผมสั้นกว่าในรูป เจอสวนมาว่า “คนมันไม่สวยต่อให้ผมยาวถึงตาตุ่มก็ไม่สวยหรอก” เจอประโยคนี้เข้าไปแทบช็อก ฝังใจเลยค่ะ โตไปเดี๋ยวจะสวยแบบผมไม่ต้องยาวถึงตาตุ่มให้ดู ฮึ่ย!!! ยังไม่หมดค่ะยังมีอีกหลายดอกอยู่ แต่ถ้าให้เล่าอาจจะยาวเป็นเปเปอร์วิจัยกันไป
 
ตอนนี้ก็เริ่มโตเป็นสาว(ที่จะเข้าสู่วัยทำงาน)แล้วค่ะ พอเข้ามหาวิทยาลัยก็เริ่มดูแลตัวเองแต่งหน้าแต่งตาให้ดูเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น (แต่ได้ข่าวว่ารูปที่ส่งเข้าร่วมโครงการก็ยังหน้าสดอยู่นะ -*- ) คือเวลาแต่งหน้าแล้วก็ดูดีขึ้นนะคะ แต่โดยพื้นฐานแล้วเป็นคนหน้าบานค่ะ (คุณแม่ชอบเรียกหน้ากะละมัง T.T) ถึงจะแต่งแล้วแต่ตัวเองก็ยังรู้สึกว่าหน้ามันไม่มีมิติอยู่ดี เลยอยากเสริมดั้งให้หน้ามีมิติขึ้นมาบ้างค่ะ มีหลายคนที่เคยเห็นหรือรู้จักไม่ว่าจะเป็นดาราหรือเพื่อนฝูงกันก็ตามที่สวยหน้ามีมิติแม้จะหน้าไม่ได้เรียวเล็กหรือเป็นวีเชป อยากเป็นแบบนั้นบ้างค่ะ อยากมั่นใจในตัวเองมากขึ้นเวลาที่พบเจอผู้คนเวลาที่ถ่ายรูป อยากสวยได้โดยที่ไม่ได้เป็นคนหน้าเล็กบ้าง (ความอัดอั้นตันใจของคนหน้าบานโดยแท้!!)
 
บ่อยครั้งนะคะที่แอบคิดว่าถ้าเราดูดีขึ้นเราคงมีความมั่นใจที่จะแสดงออกมากกว่านี้ บุคลิกภาพของเราจะเป็นตัวกำหนดการแสดงออกของเราจริงๆค่ะ มีช่วงหนึ่งเคยเรียนเต้นฮิพฮอพจำได้แม่นเลยว่าตัวเองมักจะเต้นได้ไม่ดีเลยถ้าวันไหนแต่งตัวแบบแมนๆไปแต่ต้องไปเต้นท่าผู้หญิ๊งผู้หญิง วันนั้นจะเต้นได้เก้งก้างมากทำอย่างไรก็เข้าไม่ค่อยถึงอารมณ์ของท่าที่ต้องมีความมั่นใจว่าฉันสวย ฉันเซ็กซี่ มองในกระจกก็รู้สึกติดขัดเหมือนมันไม่ใช่ที่ของเราตรงนั้นจริงๆค่ะ แต่ถ้าวันไหนแต่งตัวแบบผู้หญิงจ๋า หรืออกเซ็กซี่นิดๆก็จะทำได้ดีกว่ามากเลยล่ะค่ะ รู้สึกมองตัวเองในกระจกแล้วมันใช่ นี่แหละภาพลักษณ์ที่ต้องเป็น ถึงจะยังขัดใจกับหน้าตาตัวเองในกระจกอยู่บ้างก็เถอะค่ะ จะว่าไปแล้วก็ไม่ได้เป็นแค่ตอนเรียนเต้นหรอกนะคะ แต่ในชีวิตประจำวันปกติก็เป็นค่ะ
 
ผู้หญิงลึกๆแล้วไม่ว่าจะเป็นคนอย่างไรแต่โดยธรรมชาติก็อยากสวย อยากดูดีขึ้นอยู่แล้วล่ะค่ะ เลยรู้สึกว่าหากได้เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีขึ้นได้เวลาทำอะไรคงมั่นใจเต็มที่มากขึ้น รู้สึกดีกับตัวเองมากยิ่งขึ้น บอกตัวเองให้ยืดอกได้เต็มที่ว่า “ฉันมีความสามารถและฉันก็สวยนะคะ!!”
 
พิชญ์สินี ศิริศรี